شرکت تولیدی بازرگانی تجارت ماندگار قراچورلو یک مجموعه سرمایهگذاری پراعتبار میباشد که از سال 1370 با عنوان بازرگانی محمود قراچورلو در زمینه تولید انواع قطعات و لوازم جابجایی مواد، تولید ساخت استراکچرهای فلزی و جرثقیلهای سقفی، اجرا و تامین کالا برای پروژههای عمرانی و صنعتی فعالیت خود را آغاز کرد و در سال 1397 در جهت توسعه فعالیتها و تمرکز بر تولید محصولات با کیفیت ایرانی شرکت تولیدی بازرگانی تجارت ماندگار قراچورلو را به ثبت رسانید.
شرکت تولیدی بازرگانی تجارت ماندگار قراچورلو با حضور قوی و تاثیرگذار خود در هشتمین نمایشگاه بینالمللی آسانسور، پله برقی، بالابرها، نقالهها، قطعات و تجهیزات جانبی، صنایع و تجهیزات وابسته، ما را بر آن داشت تا در گفت و گو با محمود قراچورلو، صاحب امتیاز مجرب و خلاق شرکت از چند و چون فعالیتها و موفقیت هایش بیشتر بدانیم.
فعالیت شرکت قراچورلو چیست و به طور دقیق چه خدماتی را عرضه میکند؟
این شرکت در قالب هلدینگ عمل میکند. قسمت قابل توجه سرمایهگذاری این شرکت هم در بخش لوازم جانبی مواد از جمله آسانسور است. در این رابطه نماینده رسمی و اصلی سیم بکسل گوستاو ولف آلمان هستیم. دوستان آلمانی هم جهت ساپورت در این چند روز نمایشگاه میزبانی ما را پذیرفته اند. این شرکت آلمانی بزرگترین شرکت تولیدکننده سیم بکسل مخصوص آسانسور در ایران است. سعی کردهایم کالای اصلی را به دست مصرفکننده برسانیم چون قبلا برندی به نام گوستاوولف بود و برخی سودجویان کالاهایی را شبیه سازی میکردند و پول محصول گوستاوولف را از مصرف کننده میگرفتند و جنس فیک با کیفیت پایین ارائه میدادند که باعث خدشه دار شدن این برند جهانی شده بود. در مدیریت این امر ما خیلی موفق بودهایم و توانستهایم جلوی آن را بگیریم. البته هنور قطعیت پیدا نکرده ولی فیک فروشی را تقریبا از 100درصد به زیر 50 درصد رساندهایم.
تا چه اندازه توانستهاید این برند را در بازار ایران جا بیندازید؟
کلا سیاستهای شرکت ما بر مبنای عملگرایی است نه شعار گرایی. سعی میکنیم، عمل کنیم. الان برند ما برای شرکت گوستاو ولف آلمان یک صعود 700 درصدی داشته ولی برای خود ما 15 درصد از راهی که مدنظرمان هست را رفتهایم. برای آنها چون تقریبا مارکتشان را از دست داده بودند، این سود را داشتند، ولی ما تازه 15 درصد از مارکتی که مد نظرمان بوده را توانستهایم به دست بیاوریم.
فقط در بازار ایران فعالیت میکنید یا به صادرات این محصول هم فکر کردهاید؟
خود گوستاو ولف به 84 کشور دنیا صادرات دارد، ولی به جز ایران، در آذربایجان و عراق و افغانستان هم نماینده اشان شرکت تجارت ماندگار قراچورلو است.
به لحاظ خدمات پس از فروش چه اقداماتی انجام داده اید؟
سیم بکسل یک کالای مصرفی است. ولی گوستاوولف یک آزمایشگاه بیش از 2 هزار مترمربعی دارد که محصول را در شرایط مختلف آزمایش میکنند که بهترین خروجی را بتوانند داشته باشند. سیم بکسل در شرایط سخت 7 سال عمر مفید دارد. یک بار ما سیم بکسلی را که متعلق به برندهای تهران بوده، بعد از 40 سال باز کردیم چون امنیت را رعایت کنیم، ولی سیم بکسل آن آسیبی ندیده بود. این یعنی گوستاوولف.
در مسیر فعالیت تان و توسعه شرکت با چه موانع و مشکلاتی روبرو بوده اید؟
اینجا ایران است و ما به ایرانی بودنمان افتخار میکنیم. ما عادت کردهایم از هم انتقاد کنیم و هیچ کس اهل فعالیت نیست. باید نیمه پر لیوان را دید و هرکسی اول باید غلط خود را بگیرد. امروزه تلاش و کوشش برای رسیدن به هدف در کشور معنی ندارد. یک دختر یا پسر جوان توقع دارد یک موبایل آیفون دستش باشد و حداقل یک پژو 206 زیرپایش باشد و توقع آن را از خانواده دارد. به تلاش معتقد نیست. هیچ جای دنیا چنین تفکری را نداریم. من 43-44 کشور دنیا را رفتهام. این تفکر اشتباهی بوده که از عملکرد غلط مدیران ما چه سیاست گذار و چه آموزشی در خانوادهها و جوانان ما پایهگذاری شده است. قشر مصرف کننده و قشر طلبکار. مانند فرزندی که به پدرش میگوید تو برای ما چه کردهای؟ بهرهوری در قشر جوانان تقریبا نزدیک به صفر است. یعنی وقتی می خواهید کسی را استخدام کنید اول میگوید میز من کجاست و چه حقوقی میگیرم؟ در صورتی که باید دید چه تبحر و تخصص و سابقه کاری دارد؟ کسی که میخواهد فوتبال بازی کند در زمین خاکی بازی میکند. کسی که سطح یک بازی میکند 100 درصد مراحل را گذرانده و با سابقه میآید. شما بدون سابقه نمی توانید مطالبه کنید. کار در ایران سخت است. اگر بگویم لیاقتمان و پاداشمان و یا مجازاتمان است هیچ کدام حق مطلب را ادا نمی کند. اما این سرنوشت ما است و خیلی شرایطمان باید سخت تر از اینها بشود. شرایط کشورمان باید خیلی سختتر شود. کشور باید به سمت سازندگی برود و بهایش را بپردازیم. سرمایهگذاران ما فرار کردهاند. سرمایه باید برگردد و بعد بستر آماده شود. این سرمایه باید برگردد. با مرگ بر آمریکا و انگلیس کشور درست نمیشود. متاسفانه دغدغهها بسیار است. اما فقط به عنوان یک جزء از این کشور 80 میلیون نفری پیامم به آن دوستانی که هم رده ما هستند این است که از جانب خودم دغدغه فرهنگی دارم. خواهش می کنم شما هم دغدغه فرهنگی داشته باشید. از جایی به بعد بحث ریال مهم نیست. هرچقدر توان داشته باشید بیشتر از یک فرد 100-120 کیلویی نمیتوانید ارتزاق کنید. نمی توانید 50 پرس غذا بخورید یا 150 دستگاه ماشین سوار شوید. تعهدی وجود ندارد برای هیچ کس. من خودم را یکی از مسئولان میدانم و اصلاح را از خودم شروع کردهام. به این صورت که اگر تجارت یا دلالی میکردم، برای من منافع بیشتری داشت، ولی تصمیم گرفتم حجم عظیم سرمایهام را در تولید به کار ببرم. درست است که شاید منافع نداشته باشد، ولی یک کار انجام می شود که حداقل به کارنامه ام که نگاه کنم، نفس راحت میکشم.
راجع به برگزاری نمایشگاه و نحوه آن نظرتان را بفرمایید.
قصد انتقاد ندارم. آفتاب دلیل آفتاب است. استراتژی برگزاری نمایشگاه ضعیف است. اولین ضعف آن تاریخ برگزاری نمایشگاه است. دومین ضعف آن این بود که پکیج وسوسه برانگیز و شیرینی برای مخاطب نداشت. پکیج این کالا باید برای من قابل توجه و شیرین باشد. من تشویق نشدهام. باید اتفاقی در این نمایشگاه میافتاد که غرفههای ده متری باهم رقابت میکردند. یعنی باید شیرینی و جذابیت ایجاد میکردند. مثال ساده می زنم. یک پاساژ ساخته بودیم که هیچ کسی نمیآمد از آن ملکی بخرد. طبقه همکف و زیر زمین آن پاساژ را به ماهی 30 هزار تومان اجاره دادیم. تا دو سال پول شارژ هم نگرفتیم. تمام قشر ضعیف آنجا شروع به کار کردند. مغازههای ما از مترمربعی 8 میلیون به مترمربعی 30 میلیون رسید و بعد از دو سال مغازه ماهی 8 میلیون اجاره نمیدادیم و میگفتیم فقط فروش داریم. این نمایشگاه از نگاه یک اهل تجارت جزء یا کل فقط هزینه است. فقط به این خاطر حضور داشتهام که شان برندم را حفظ کنم.
