دولت از ظرفیت ها و توان عظیم بخش خصوصی برای توسعه صنعت نمایشگاهی استفاده کند

شهنام  سپاسدار رئیس هیئت ‌مدیره انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه‌ های بین‌ المللی ایران: دولت از ظرفیت ها و توان عظیم بخش خصوصی برای توسعه صنعت نمایشگاهی استفاده کند

انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه‌ های بین‌ المللی ایران، با تجربه 18 ساله خود، علاوه بر عضویت برگزارکنندگان ومجریان نمایشگاه ها و رسیدگی به مسائل و مشکلات اعضا، موضوعات مختلفی را برای هر چه بهتر برگزار کردن نمایشگاه ها، توسعه صنعت نمایشگاهی، و رفع مشکلات و چالش های موجود پیگیری کرده است. در این زمینه، شهنام سپاسدار رئیس هیئت ‌مدیره انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه‌ های بین‌ المللی ایران در گفت و گویی مفصل  با کتاب صنعت نمایشگاهی به مهمترین فعالیت های سال 1402 و برنامه ها و اولویت های انجمن در سال 1403 اشاره کرده است. شهنام سپاسدار رئیس هیئت مدیره شرکت بانیان امید و یکی از با تجربه ترین برگزار کنندگان نمایشگاه های بین المللی است که تجربه مدیریت در بالاترین سطح بخش های خصوصی و دولتی صنعت نمایشگاهی را نیز در کارنامه خود دارد. سپاسدار معتقد است که برای کاهش مشکلات موجود لازم است که تصویب قانون صنعت نمایشگاهی و حمایت از مالکیت معنوی برگزارکنندگان و بازیگران نمایشگاه ها در اولویت باشد. همچنین ضرورت صدور مجوز برگزاری نمایشگاه های بین المللی شش ماه قبل از سال جدید میلادی، افزایش تعرفه شرکت در نمایشگاه ها متناسب با تورم، تشکیل اتحادیه صنعت نمایشگاهی برای پیگیری حقوق اعضا، از اقدامات مهم دیگر است. از سوی دیگر، برای توسعه ظرفیت سایت های نمایشگاهی در تهران و شهرستان ها، باید نظارت و هماهنگی در برگزاری نمایشگاه های سراسر کشور، مدرن کردن سالن های نمایشگاه و توجه به رشد فناوری و IT در دنیا در طراحی غرفه هاو سالن ها، حمایت از سرمایه گذاران بخش خصوصی که برای توسعه و به روز کردن سالن ها اقدام می کنند، مورد توجه باشد.

  آقای سپاسدار، با سپاس از شما برای شرکت در این گفت وگو، مهمترین فعالیت ها و اولویت های سال 1402 انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه چه بوده و چه برنامه هایی را برای سال آینده در نظر گرفته اید؟

انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه‌ های بین‌ المللی ایران از سال 1384 شروع به کار کرده است. در هیات مدیره، به صورت جمعی تصمیم گیری می شود و از افراد و برگزار کنندگان اصلی و فعال نمایشگاه ها نظرخواهی می کنیم و تصمیمات هیات مدیره با تایید همه انجام می شود و لذا یک جمع مشورتی داریم که به صورت تیمی کارها را انجام می دهیم و نظر همه برگزار کنندگان را برای امور مختلف دریافت می کنیم.

براین اساس، باید گفت که مهمترین اولویت و برنامه اعضای انجمن، تصویب قانون صنعت نمایشگاهی است که در سال های پیش رو نیز در دستور کار اعضای انجمن است. زیرا ما دچار یک خلا قانونی شده ایم و نهاد و سند بالادستی که نقش و مسئولیت همه دست اندرکاران و نقش آفرینان صنعت نمایشگاهی را به صورت دقیق مشخص کرده ونقش و نحوه برنامه ریزی و نظارت توسط دولت را مشخص کرده باشد در دسترس نیست. به عبارت دیگر، درگیر فقدان یک سند بالادستی برای صنعت نمایشگاهی هستیم. باید این سند بالادستی به گونه ای باشد که برای امور مختلف پیش بینی های قانونی داشته باشد و به عنوان مثال، از سرمایه گذاری مجریان و بخش خصوصی در ارتقای سالن ها و سایت های نمایشگاهی و همچنین برگزار نمایشگاه برای چند سال حمایت کند و به مالکیت معنوی همه فعالان و برگزارکنندگان نمایشگاه توجه داشته باشد. براین اساس، یکی از خواسته های اصلی ما رفع خلا قانونی است که در صنعت نمایشگاهی داریم.

  در این دوره شصت ساله برگزاری نمایشگاه ها، چه قوانینی برای صنعت نمایشگاهی وجود داشته است؟

سه نوع قانون یا مقررات داشته ایم که در هر سه مورد به نقش و سهم فعالان صنعت نمایشگاهی و حمایت از مالکیت معنوی آنها توجه نداشته است. یعنی اساسنامه شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی، اساسنامه سازمان توسعه تجارت و برنامه های توسعه، کافی نیستند و به بسیاری از موارد مورد نیاز صنعت نمایشگاهی توجه نداشته اند.

در فرآیند تصویب و شکل گیری شرکت سهامی نمایشگاه ها، در سال 1366 یک قانون داشتیم که نحوه جدا شدن شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی از دولت را توضیح می داد. اساسنامه این قانون بعد از 12 سال در سال 1378 تصویب شد. یک قانون دیگر اساسنامه شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی است که نسبت به کل نمایشگاه های کشور نیز مسوولیت دارد.

در سال های 1378 تا 1383 که به تعداد نمایشگاه ها اضافه می شد، متولی صدور مجوز نمایشگاه ها مشخص نبود و یک خلا قانونی وجود داشت. در سال 1383 اساسنامه سازمان توسعه تجارت تصویب شد و این سازمان مسوول صدور مجوز نمایشگاه ها شد.

از سال 1380 تا کنون برنامه های توسعه سوم تا ششم، در مورد صدور مجوزها توسط سازمان توسعه تجارت توضیحاتی ارائه کرده اند. لذا قوانین موجود همین موارد است و قوانین دیگری وجود ندارد.

در این سه مورد قوانین، نقش و سهم بازیگران متعددی که در چند دهه اخیرآمده اند و صنعت نمایشگاهی را شکل داده اند، دیده نشده است.

  یعنی صنعت نمایشگاهی نیازمند یک قانون مجزا است؟

یک صنعت بزرگی به نام صنعت نمایشگاهی شکل گرفته است. زیرا اولا درگیر مشاغل متعدد و بسیار است و دوما مخاطبان زیادی دارد، تاثیر در اقتصاد و توسعه صادرات و حمایت از تولید دارد. گردش نقدینگی زیاد، مشاغل زیاد و… آن باعث شده که این حرفه صنعت نمایشگاهی نام بگیرد. زیرا محدود به برگزاری چند نمایشگاه نیست و ابعاد گسترده ای داشته است.

لذا باید قانون صنعت نمایشگاهی را داشته باشیم که در هیات دولت تدوین و تصویب شود و به مجلس برود و به نام قانون صنعت نمایشگاهی نامیده شود و با تصویب آن، صنعت نمایشگاهی، از تخفیف ها، مزایا، حمایت ها و… برخوردار شود و بیش از این مورد توجه باشد و اعضای آن قانونی برای حمایت از کسب وکارهای خود داشته باشند. راهکار دیگر این است که طرحی از طریق کمیسیون صنایع و معادن مجلس بررسی و تصویب و تبدیل به قانون شود که آن طرح نیز می تواند سریعتر و موثر باشد و با مشارکت فعالان صنعت نمایشگاهی تدوین شود.

لذا رفع مشکلات قانونی در هیات مدیره انجمن برگزار کنندگان مورد توجه بوده تا بازیگران کل صنعت نمایشگاهی دیده شوند. بسیاری از اعضا معتقدند که باید این طرح در کمیسیون صنایع و معادن مجلس بررسی و ارائه شود و درمجلس تبدیل به قانون شود.

  در این زمینه با سازمان توسعه تجارت و شرکت سهامی نمایشگاه ها نیز هماهنگی هایی صورت گرفته است؟

ما با سازمان توسعه تجارت، بحث ها و جلساتی داریم و در سازمان توسعه تجارت و شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی نیز روی موضوع طرح در مورد قوانین صنعت نمایشگاهی کار شده است و انتظار داریم که این طرح با همکاری همه فعالان صنعت نمایشگاهی، تدوین و تقدیم مجلس یا دولت شود.

راه دیگر این است که یک نقشه راه برای صنعت نمایشگاهی تعریف کنیم اما این کار مسیر طولانی را در پیش خواهد گرفت و لذا بهتر است حتی با یک طرح چند صفحه ای، قانون صنعت نمایشگاهی داشته باشیم تا به رونق صنعت کمک کند.

علاوه بر خلا قانون، چه مشکلات دیگری در برگزاری نمایشگاه ها وجود دارد؟

اولا مشکل تعرفه ای داریم که متناسب با تورم افزایش نمی یابد و این موضوع از گذشته تا امروز همیشه مطرح بوده و متناسب با تورم، تعرفه ها بالا نرفته است. در نتیجه درآمد سایت ها، برگزارکنندگان و سرمایه گذاران پایین بوده است درحالیکه برای توسعه صنعت نمایشگاهی باید درآمدها و تعرفه ها متناسب با تورم باشد. مخاطبان نمایشگاه ها کارآفرین ها هستند که از محل حضور در نمایشگاه ها، به کسب وکار آنها کمک می شود و لذا باید متناسب با تورم، افزایش قیمت سایر موارد و هزینه ها، تعرفه نیز متناسب با تورم افزایش یابد. اگر قیمت ها متناسب با تورم نباشد و تعرفه بالا نرود، سایت داران و همه بازیگران زیان می بینند.

  ضرورت صدور مجوز برگزاری نمایشگاه های بین المللی شش ماه قبل از سال جدید میلادی

در مورد تقویم نمایشگاهی نیز همکاری با دولت و سازمان توسعه تجارت اهمیت دارد و سرعت صدور مجوزهای نمایشگاهی نیز بسیار مهم است و باید سریع و زودتر صادر شود و سازمان توسعه تجارت، اگر شش ماه قبل از شروع سال میلادی، مجوزها را صادر کند به افزایش حضور هیات های خارجی و توسعه صادرات کشور کمک خواهد کرد. زیرا برگزار کننده باید دعوت نامه ها را قبل از سال میلادی جدید ارسال کند تا مخاطبان ما در کشورهای دیگر، در بودجه های سال بعد خود پیش بینی کنند و در نمایشگاه های بین المللی ایران حاضر شوند. لذا لازم است که مجوزها شش ماه قبل از سال میلادی جدید صادر شود تا شرکت کننده خارجی تکلیف خود را برای سال بعد بداند.

  به مالکیت معنوی برگزار کنندگان نمایشگاه ها اشاره کردید. در این زمینه چه ملاحظاتی باید مورد توجه دولت و سازمان توسعه تجارت باشد؟

هر کسب وکاری یک نقطه شروع دارد و هر نمایشگاهی در دو سه سال اول معمولا کم درآمد و سربه سر است و یک فرآیندی دارد تا به سود دهی برسد. مخاطبان نمایشگاه را بشناسند و حضور بیشتری را شاهد باشند و درآمد بیشتر شود و برگزارکنندگان به سوددهی برسند. لذا لازم است که صدور مجوز برای چند سال باشد و در طرح توجیهی یک سری اقدامات مورد نظر باشد. زیرا اگر برگزار کننده احساس کند که ممکن است سال آینده مجوز نداشته باشد، اقدام نخواهد کرد و یا انگیزه توسعه کارخود را ندارد.

ضرورت صدور مجوز برای چند سال، مانند بسیاری از مدارک قانونی می تواند امنیت وخیال راحت ایجاد کند. به عنوان مثال، ما گواهینامه راهنمایی و رانندگی را برای 10 سال صادر می کنیم و هر سال مجوز و گواهینامه صادر نمی شود و لذا برگزاری نمایشگاه یک شغل بالای 50 ساله است و نمی توان تنها برای یک سال مجوز صادر کرد و هر سال آن را تمدید کرد. ما نمایشگاه ها و برگزار کننده هایی داریم که بیش از 50 سال از فعالیت آنها می گذرد و نمایشگاه هایی قوی و ماندگار بوده اند و لذا باید حمایت شوند و مجوزهای چند ساله برای برگزاری آنها صادر شود و لازم نباشد که هر سال مجوز صادر شود تا امکان برنامه ریزی برای برگزار کنندگان طی چند سال حمایت و تقویت شود.

لازم است که مالکیت معنوی وعمر مجوزها برای برگزار کننده تعریف شود. زیرا برگزار کننده سال ها کار می کند تا یک نمایشگاه خوب به نتیجه برسد. باید از برگزاری آن حداقل برای چند سال مطمئن باشد تا برنامه ریزی کند، سرمایه گذاری کند، پول خرج کند و امکانات به روز را در سالن ها به کار بگیرد و کیفیت آن را بالا ببرد.

البته اگر یک مجری بد کارکند و مسوولیت های مورد نظر را انجام ندهد، طبیعی است که بعد از مدتی حذف می شود و شرکت ها در آن نمایشگاه حاضر نخواهند شد. لذا لازم است که برگزار کننده نظارت داشته باشد تا برای سال ها اقدامات موثر انجام دهد. اما در عین حال، آنچه انگیزه لازم را ایجاد می کند، صدور مجوز برای چند سال است تا خیال سرمایه گذار راحت شود.

لذا یکی از بحث ها این است که مالکیت معنوی برای مجوزها و برگزار کننده دیده شود و برای آنها حقوقی در نظر گرفته شود که تنها برای یک سال مجوز صادر نشود بلکه از مجریان برای سال ها حمایت شود. در حال حاضر سال به سال مجوز می گیریم و این مجوز یک ساله مالکیت معنوی را تضمین نمی کند. مجوزهای سالیانه و یکساله مشکلات متعددی را ایجاد می کند.

  شرط برخورداری از مالکیت معنوی برگزاری نمایشگاه چیست؟

اول آنکه وقتی یک رویداد را برای اولین بار تعریف می کنیم و از ابتدا استانداردهای لازم را رعایت می کنیم، بعد از چند سال نمایشگاه با تعداد مخاطبان و مشارکت بالا مواجه می شود، لازم است که از این رویداد حمایت شود و مالکیت معنوی مجری برای آن نمایشگاه تعریف شود تا شاهد رونق آن باشیم.

حالت دوم این است که رویداد را از ابتدا مجری تعریف نکرده بلکه از قبل تعریف شده و وجود داشته و مجری، برگزاری نمایشگاه را به عهده می گیرد. اگر یک مجری بعد از 7 سال آن نمایشگاه را بالنده کرده و به دنیا معرفی می کند و 7 سال متوالی آن را برگزار کرده و به خصوص دو دوره آخر را برگزار کرده است و در این مدت، نمایشگاه با رشد مشارکت کنندگان و فضای نمایشگاهی مواجه می شود و… در آن صورت از نظر انجمن برگزار کنندگان، مالکیت معنوی شامل این مجری و آن نمایشگاه می شود و باید از آن حمایت شود.

تلاش ما این است که در قانون جامع صنعت نمایشگاهی، سابقه در نظر گرفته شود و مالکیت معنوی برای مجریان باشد. در حال حاضر سازمان توسعه تجارت، تا حد زیادی این سابقه را درنظر می گیرد. اما به دنبال آن هستیم که این سابقه و مالکیت معنوی به طور کامل باشد.

البته برای برگزاری بهتر نمایشگاه ها، در انجمن برگزارکنندگان، کمیته های مختلف آموزش، تشکل های فراگیر، کمیته توسعه و… داریم. کمیته های آموزش روی آموزش اعضا زیاد کار می کند تا نمایشگاه های بهتری برگزار شود.

  در مورد تشکیل اتحادیه صنعت نمایشگاهی و تشکل های مرتبط با حضور سایر فعالان صنعت، چه اقداماتی انجام داده اید؟

در ارتباط با تشکل ها نیز به دنبال ایجاد تشکل های بزرگ و گسترده تر و توان و قدرت بیشتر هستیم. به عنوان مثال تشکل های مختلف به صورت اتحادیه و فدراسیون داریم. فدراسیون ها در اتاق بازرگانی وتشکل های کارگری وجود دارند. نوع دیگری از تشکل های گسترده تر، اتحادیه ها هستند. اتحادیه ها قدرتمند هستند و ابزارهای کاری و نفوذ بهتری برای انجام کارها دارند.

لذا در انجمن برگزار کنندگان به دنبال تشکیل اتحادیه هستیم که مجموعه قدرتمندتری شکل بگیرد و بتواند فعالیت های صنعت نمایشگاهی را بهتر حمایت کند و به پیش ببرد.

صنعت نمایشگاهی در حال حاضر به تشکیل اتحادیه و حضور تشکل های مختلف نیاز دارد تا تقویت شود و مشکلات اعضای مختلف صنعت نمایشگاهی پیگیری شود.

البته مشکلات برگزار کنندگان نیز در انجمن برگزارکنندگان نمایشگاه ها در حال پیگیری است. اما تشکیل اتحادیه می تواند در سطح بزرگتری، مسائل را پیگیری نماید.

  در حال حاضر چند سایت فعال نمایشگاهی در کشور داریم که از نظر استانداردها آماده برگزاری نمایشگاه های بیشتری هستند؟

در حال حاضر 30 سایت نمایشگاهی در شهرستان ها و چند سایت در تهران داریم. البته ممکن است که از نظر استانداردها، همه سایت ها امکانات لازم را نداشته باشند اما حداقل 9 سایت نمایشگاهی خوب در شهرستان ها داریم که می تواند در گسترش نمایشگاه ها موثر و مطلوب باشد و از این ظرفیت بزرگ برای برگزاری نمایشگاه ها استفاده شود.

در شهرستانها، برگزارکنندگان موفق و توانمند بسیاری داریم که تقویم نمایشگاهی دارند و در سال بیش از 30 نمایشگاه برگزار می کنند. مثل آرتا نمانگر اردبیل و چند برگزارکننده موفق دیگر که هر یک چند نمایشگاه موفق در ایران و کشورهای منطقه برگزار می کنند.

برخی برگزارکنندگان خوب در شهرستان ها، تعداد بیشتری نمایشگاه برگزار می کنند. لذا تعداد سایت و نمایشگاه های بیشتر به معنای محیط کسب وکار بهتر است. اما نکته این است که باید هماهنگی بین آنها وجود داشته باشد و یک نهاد بر آنها نظارت کند. زیرا اگر هماهنگی و نظارت نباشد، اختلاف ایجاد می شود، تعرفه ها با مشکل مواجه می شود، زمان برگزاری، موضوعات و عنوان های نمایشگاهی مشترک و… چالش و مشکل ایجاد می کند و لذا باید طوری این نمایشگاه ها برگزار شود که موازی و مثل هم و با تعرفه های مختلف و… نباشد و مخاطب و شرکت ها را با سردرگمی مواجه نکند و به تقویت صنعت نمایشگاهی منجر شود.

نمایشگاه ها در سراسر کشور باید با رعایت حقوق مالکیت معنوی و سابقه فعالیت برگزارکننده و… اجرا شود. ممکن است که تعرفه گران شود و برگزار کننده نتواند آن را تامین کند. یا برعکس ممکن است که درآمد برگزار کننده خوب باشد اما حاضر به پوشش هزینه های سایت نباشد و…

همه این موارد، باید با نظارت و هماهنگی انجام شود. البته این چالش ها، نشان دهنده توسعه صنعت نمایشگاهی است اما باید با هماهنگی به پیش برود.

  پیش بینی شما از چشم انداز برگزاری نمایشگاه ها در سال آینده چیست؟

با توجه به ظرفیت ها و آنچه تاکنون شاهد بوده ایم، در سال 1403شاهد برگزاری خوب نمایشگاه ها و رونق آنها خواهیم بود. البته اقتصاد ایران متاثر از تحولات سیاسی است و اگر اتفاق خاصی مانند برجام و تحریم و کرونا و… رخ ندهد که قابل پیش بینی نیست، و شرایط مانند سال 1402 باشد، می توان پیش بینی برگزاری نمایشگاه ها را در سطح مطلوب داشت.

اگر روال مانند سال جاری باشد، نمایشگاه های خوبی خواهیم داشت. البته از نظر متراژ در سایت نمایشگاه بین المللی تهران، کمبود جا داریم و لذا باید متراژ هر غرفه را کاهش دهیم تا بتوانیم تعداد مخاطبان بیشتری را جذب کنیم.

در چارچوب فعالیت انجمن برگزارکنندگان، به دنبال تفاهم نامه هایی با سایت های نمایشگاهی هستیم که در چارچوب آن خواسته های برگزارکنندگان با سایت های نمایشگاهی، را مطرح کند. زیرا متناسب با رشد نمایشگاه ها، متراژ و فضای بیشتری را انتظار داریم که سایت در اختیار برگزار کننده قرار دهد.

با توجه به ظرفیت نمایشگاه بین المللی تهران، معقول این است که بین 30 تا 60 نمایشگاه برگزار شود و بقیه نمایشگاه ها در سایت های دیگر برگزار شود.

با توجه به 60 عضو انجمن برگزارکنندگان، که هر یک توانایی برگزاری 15 نمایشگاه را دارند، باید ظرفیت بزرگی به اندازه 900 نمایشگاه را داشته باشیم اما سایت نمایشگاه بین المللی تهران، توان جذب و جانمایی این همه نمایشگاه را ندارد.

پس باید سایت های دیگر تهران و شهرستان ها، باید تقویت شوند و به کار گرفته شوند. اینکه تعداد نمایشگاه ها در سایت تهران کاهش یافته، معقول است اما از سوی دیگر، باید بلافاصله ظرفیت های سایت های دیگر تهران و شهرستان ها به کار گرفته شود.

شرکت های روبه رشد به تعداد بیشتری نمایشگاه برای معرفی و رشد خود نیاز دارند، و لذا باید نمایشگاه ها این ظرفیت و امکانات را در اختیار کسب وکارهای مختلف قرار دهند و لذا باید شاهد رشد و رونق تعداد بیشتری از نمایشگاه ها در شهرستان ها و سایت های دیگر تهران باشیم.

  آیا امکانات سایت های تهران از جمله شهر آفتاب و سایت تهران، می تواند پاسخ گوی نیاز برگزارکنندگان و شرکت ها و کسب وکارها باشد؟

در حال حاضر، سایت های ایران مال، گفت وگو، مصلا، شهرآفتاب، برج میلاد، سایت نمایشگاه بین المللی تهران، برای نیاز امروز کافیست. اما واقعیت این است که نمایشگاه ها، کسب وکارها، فناوری ها و معرفی محصولات جدید به ظرفیت بیشتری برای برگزاری نمایشگاه ها نیاز دارد.

لذا یکی از کارهای مهم برای برگزاری نمایشگاه ها، سرمایه گذاری برای سایت های نمایشگاهی است. باید توجه داشت که در دنیا، برگزار نمایشگاه، با تحول و تغییرات زیاد مواجه شده است. نمایشگاه ها بسیار متنوع، حرفه ای، با امکانات بسیار و متفاوت شده و کیفیت بیشتر از کمیت اهمیت پیدا کرده است و لذا باید سایت ها با امکانات زیرساخت و ظرفیت های مورد نیاز طراحی و ساخته شوند و پذیرای نمایشگاه های مختلف باشند.

سالن نمایشگاهی امکاناتی لازم دارد که از متراژ آن مهمتر است. سالن نمایشگاهی باید تهویه مناسب، امکانات رفاهی، امکانات طراحی از سقف داشته باشد زیرا نورپردازی، شکل های مدرن غرفه ها و… به امکاناتی در سقف سالن نیاز دارد.

باید امکانات باربری، امکانات تاسیسات روی سقف، و… داشته باشد. باید کف به گونه ای ساخته شود که با یک نظافت ساده، غرفه ها جمع شود و غرفه بعدی جانمایی شود و لذا این تحولات و تغییرات و امکانات باید از تجربه نمایشگاه های خارجی به کارگرفته شود.

بارانداز سالن باید مناسب باشد، جای ورود افراد از محل ورود کالا جدا باشد. در سالن ها باید ستون ها حذف شود. برای جلسات، سمینار، گفت وگوها، تبلیغات، حضور رسانه ها، محل در نظر گرفته شود.

  آیا امکان ورود بخش خصوصی برای طراحی جدید سالن ها در سایت های نمایشگاهی وجود دارد؟

بخش خصوصی تمایل و انگیزه و توان لازم برای سرمایه گذاری دارد. اما باید علاوه بر مجوز برگزاری نمایشگاه که از سوی سازمان توسعه تجارت اعلام می شود، یک محل برای صدور مجوز کسب وکار وجود داشته باشد تا سرمایه گذار با خیال راحت بتواند وارد فعالیت ها شود.

یک سرمایه گذار، نیاز دارد که یکی دو هزار میلیارد تومان برای طراحی یک نمایشگاه هزینه کند. متراژ اپتیمم برای برگزاری یک نمایشگاه در تهران حداقل  فضای 15 هزار مترمربع است یعنی یک نمایشگاه حداقل باید در متراژ 15 هزار متر مربع یا بیش از این متراژ برگزار شود و کمتر از آن نمی توان نمایشگاه برگزار کرد. لذا برای چنین نمایشگاهی باید سرمایه گذاری دو هزار میلیارد تومانی صورت گیرد تا سالن و امکانات مناسب آن ساخته شود و فراهم شود. برای این سرمایه گذاری جدید، برگزارکننده و سرمایه گذار بخش خصوصی باید انگیزه داشته باشند و مطمئن باشد که بعد از این سرمایه گذاری، می تواند برای چند سال نمایشگاه برگزار کند و در دریافت مجوز برگزاری نمایشگاه دچار مشکل نشود. سرمایه گذار باید امکان تعیین عنوان نمایشگاه و جذب سرمایه گذاران دیگر را داشته باشد. لذا اگر در صدور مجوز از سوی نهادهای دولتی دچار مشکل شود، انگیزه خود را از دست خواهد داد. لذا بخش خصوصی زمانی سرمایه گذاری می کند، که از برگزاری نمایشگاه مطمئن باشد. سرمایه گذار، با جذب سایر سرمایه گذاران و کمک گرفتن از آنها اقدام به توسعه سایت نمایشگاه، ساخت سالن و امکانات سالن ها می کند، اما ابتدا باید مطمئن باشد که می تواند برای چند سال آینده، نمایشگاه برگزار کند و از بازگشت سرمایه خود مطمئن باشد.

براین اساس،  کاهش ریسک سرمایه گذارانی که برای برگزاری نمایشگاه ها سرمایه خود را به کار می گیرند، لازم است که از طریق صدور سریع و مطمئن مجوز برگزاری نمایشگاه ها توسط نهادهای دولتی، خیال سرمایه گذاران بخش خصوصی را راحت کنند و آنها نسبت به بازگشت سرمایه خود، نگران نباشند. به عبارت دیگر، نهادهای دولتی باید نسبت به صدور برگزاری نمایشگاه ها برای چند سال اقدام کنند تا سرمایه گذار تشویق شود و انگیزه داشته باشد و سالن های نمایشگاه را با آخرین دستاوردها و فناوری های نمایشگاهی تجهیز نماید.

  برای تحقق این کار، قانون چگونه باید تنظیم شود که از چنین سرمایه گذاری هایی حمایت کند؟

سایت های نمایشگاهی، برگزار کننده و مشارکت کننده بخش خصوصی برای طراحی مناسب فضای نمایشگاه، باید یک تقویم قابل اتکا داشته باشند تا برای چند سال بتوانند انگیزه و مالکیت معنوی داشته باشند و با خیال راحت سرمایه گذاری کنند و بابت هزینه ای که در طراحی نمایشگاه انجام داده اند، مطمئن باشند که چند سال قادر هستند که نمایشگاه برگزار کنند و بازگشت اصل و فرع سرمایه گذاری خود را داشته باشند.

کسی که سایت نمایشگاهی را می سازد، باید با خیال راحت سرمایه گذاری کند و سایت نمایشگاهی را با امکانات مدرن آماده کند. اما باید برای توسعه صنعت نمایشگاهی، توسعه امکانات سایت ها، برگزاری تعداد بیشتر نمایشگاه ها، مالکیت معنوی برگزارکننده و سرمایه گذار، قانون داشته باشیم که حمایت کند و انگیزه سرمایه گذاری بخش خصوصی را تقویت نماید و برای چند سال با خیال راحت، به کار خود ادامه دهند و شاهد رونق بیشتر و رشد نمایشگاه ها باشیم. لذا نباید نگران صدور مجوز نمایشگاه از سوی نهادهای دولتی برای چند سال باشد. بلکه باید برای چند سال مجوز نمایشگاه را داشته باشد تا انگیزه داشته باشد و پول خرج کند.

قانون باید به گونه ای تعریف شود که اگر رویدادهای جدیدی را تعریف می کنیم از برگزار کننده و سرمایه گذار حمایت شود. معمولا در سایت های نمایشگاهی جهان، تعدادی از نمایشگاه ها را خود سایت برگزار می کند اما بقیه را برون سپاری می کنند و لذا برای حمایت از سرمایه گذاران قدیمی و جدید باید قانون حمایت کند که سرمایه گذاری آنها تقویت شود و با خیال راحت کار کنند و احساس نکنند که سرمایه گذاری کرده اند و چند سال کار کرده اند و حالا کسب وکار آنها را تعلیق می کنند و به دیگران می دهند و…

اگر در یک سایت نمایشگاهی 30 تا 60 نمایشگاه برگزار می شود، 5 نمایشگاه را خود سایت برگزار می کند اما بقیه را برگزار کنندگان تقبل می کنند و لذا باید با خیال راحت کار کنند و مطمئن باشند که چند سال می توانند در آن حوزه فعالیت داشته باشند.

همه برگزار کنندگان، و سرمایه گذاران آماده فعالیت هستند اما باید قانون حمایت از صنعت نمایشگاهی و برگزار کننده و سرمایه گذار داشته

باشیم.

  در سایت نمایشگاه های بین المللی تهران چه اقداماتی لازم است انجام شود؟

سایت نمایشگاه های بین المللی تهران با 55 سال سابقه فعالیت، در دنیا بسیار معتبر است و یک برند معتبر جهانی است و لذا باید سالن ها و امکانات و زیرساخت ها را به روز کنیم و تحول در آن ایجاد شود.

با توجه به رشد فناوری و IT در دنیا، لازم است که سامانه های فناوری به روز در سایت های نمایشگاهی ایجاد شود. هوشمند سازی، و بهبود کیفیت سالن ها، استفاده از امکانات مکانیزه و فناوری های نوین لازم است و همه این امکانات موجود است ولی باید قانون حمایت کند.

از محل درآمد خود نمایشگاه، یا اعتبارات بودجه دولت، یا مشارکت بخش خصوصی، می توانند این امکانات را ایجاد کنند. اما لازم است که اقدامات حمایتی و مالکیت معنوی در نظر گرفته شود تا برند معتبر نمایشگاه ها تقویت شود.

  به مناسبت سال جدید، پیام شما به فعالان صنعت نمایشگاهی چیست؟

اتحاد و همکاری و همدلی بین اعضا و همکاری بین دولت و بخش خصوصی مهمترین کاری است که باید انجام دهیم . دولت باید از توان و ظرفیت های ایجاد شده بخش خصوصی در صنعت نمایشگاهی، بهترین استفاده را داشته باشد و مهمترین پیام فعالان صنعت نمایشگاهی به خود دولت است که از ظرفیت ها و توان عظیم بخش خصوصی برای بهتر کردن برگزاری نمایشگاه ها و کمک به تولید ملی وصادرات غیرنفتی استفاده کنند. مجوز نمایشگاه ها را از قبل و برای چند سال صادر کند و سرمایه گذاری ها را تقویت کند و انگیزه فعالان صنعت نمایشگاهی را تقویت کند.